- lekceważący
- пренебрежительный* * *пренебрежи́тельный
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
niedbały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedbałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: wykonujący jakąś pracę niestarannie, niedokładnie, po partacku; także: lekceważący coś, nierzetelny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
protekcjonalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, protekcjonalnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} podkreślający w sposób lekceważący i pobłażliwy swoją wyższość; pobłażliwie i wyniośle lekceważący kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Protekcjonalne zachowanie, traktowanie kogoś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kij — 1. pot. Bez kija ani przystąp; nie podchodź, nie przystąp bez kija «powiedzenie charakteryzujące kogoś jako nieprzystępnego, wyniosłego lub złoszczącego się, poirytowanego»: (...) gospodarze, ho, ho, bez kija nie podchodź. Nie cierpię ich, na… … Słownik frazeologiczny
arogancki — aroganckiccy «odznaczający się arogancją; lekceważący, butny» Arogancka odpowiedź. Aroganckie zachowanie. Arogancki młokos … Słownik języka polskiego
lekceważyć — ndk VIb, lekceważyćżę, lekceważyćżysz, lekceważyćważ, lekceważyćżył, lekceważyćżony «traktować kogoś lub coś pogardliwie, bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić, nie zwracać uwagi na kogoś lub coś, nie przywiązywać wagi do czegoś; bagatelizować» … Słownik języka polskiego
łysy — łysi 1. «o człowieku: nie mający częściowo lub całkowicie włosów na głowie; o zwierzęciu: wyliniały, nie mający sierści» Łysy jak kolano. ◊ Łysa opona «opona o zdartych bieżnikach» 2. «o zwierzęciu: mający łysinę, strzałkę białą, podłużną plamę… … Słownik języka polskiego
niedbały — niedbałyali 1. «nie dbający o coś, lekceważący coś; wykonujący coś niestarannie, źle» Niedbały uczeń, pracownik. 2. «będący wynikiem, wyrazem niedbania o coś; niestaranny, nie wykończony, zbyt swobodny» Niedbały strój. Niedbały styl. Niedbała… … Słownik języka polskiego
nonszalancja — ż I, DCMs. nonszalancjacji, blm «niedbały, swobodny, bezceremonialny sposób zachowania się; lekceważący stosunek do otoczenia» Cechująca kogoś nonszalancja. Zachowywać się z nonszalancją. Odnosić się do czegoś z nonszalancją. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
nonszalancki — nonszalanckiccy «odznaczający się nonszalancją; będący wyrazem czyjejś nonszalancji; bezceremonialny, lekceważący, niedbały» Nonszalancki młokos. Nonszalanckie zachowanie. Nonszalancki sposób bycia. Nonszalancka odpowiedź, poza. Nonszalancki ton … Słownik języka polskiego
stosunek — m III, D. stosuneknku, N. stosuneknkiem; lm M. stosuneknki 1. «zależność, związek między różnymi rzeczami, osobami, pojęciami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja» Stosunek ilościowy. Stosunek równości. Stosunek pokrewieństwa,… … Słownik języka polskiego
śmiałek — m III, DB. śmiałekłka, N. śmiałekłkiem; lm M. ci śmiałekłkowie, te śmiałekłki, DB. śmiałekłków «człowiek bardzo śmiały, odważny, lekceważący niebezpieczeństwo» Wyprawa śmiałków. Nie lada śmiałek … Słownik języka polskiego